Imiona: César Timothy
Nazwisko: Lanvin
Data i miejsce urodzenia: 11.05. 1987. Paryż, FR
Status społeczny: zamożny
Rodzina: Matka Francuzka, coś na kształt współczesnej hipiski, na którą wystarczy spojrzeć, by odnieść wrażenie wakacji, rozgrzanych paryskich ulic i beztroski rodem z katalogu. Bardzo często zapomina o najnormalniejszych, najbardziej logicznych sprawach życia codziennego, na rzecz swoich pokręconych wizji, przez które w gruncie rzeczy stanowi chyba najbardziej uroczą i niewinną osobę w całej rodzinie.
Blake Lanvin to amerykańskiego pochodzenia dyplomata, ale bez głównych wad charakteryzujących ten typ ludzi. Z całą pewnością jest osobą bardzo empatyczną i cierpliwą, inaczej związek z Blanche nie mógłby dojść do skutku. Biorąc pod uwagę całą ich historię, można by o nim powiedzieć, jako o tej ustępliwej stronie. No nic bardziej mylnego, gdyż Blake jest podporą rodziny, swojej żony, zachowując jej chwiejną osobowość po tej normalnej, zdrowej stronie. Jeśli chodzi o kontakty z dziećmi, trudno znaleźć lepszego ojca.
Z siostrą Indi łączą go stosunkowo przyjazne relacje zważywszy na fakt, że nie spędzał z nią zbyt wiele czasu. Widują się w większości na lekcjach, gdzie César celowo zaniża jej oceny, by zmobilizować do nauki, a poza zajęciami raczej ciężko im znaleźć wspólny język.
Wygląd:Wysoki na metr osiemdziesiąt osiem mężczyzna może pochwalić się swą dość wysportowaną sylwetką. Wiecie, szerokie ramiona, silne uda i rozbudowana klata. Możliwe, że laski na to lecą, lecz César zdaje się tego nie dostrzegać i wszystko szczelnie zakrywa pedantycznie wyprasowanymi koszulami. Nie, żeby był z niego zaraz jakiś elegancik, jednak Lanvin lubi wyglądać
porządnie, czego nauczył się od swojego ojca. Lubuje się w prostych spodniach, wcześniej wspomnianych białych koszulach i marynarkach. W jego garderobie znajdziemy też pokaźną kolekcję kapeluszy i arafat.
Na jego ciele nie napotkamy śladów po kolczykach, ani żadnych tatuaży, ot, grzeczny chłopiec. Nie chcąc pominąć jeszcze ważnych elementów, trzeba wspomnieć, że w jego przypadku mamy styczność z dość bladym typem skóry, który w rodzinie Lavinów to chyba cecha wspólna. Burza ciemnych, hebanowych włosów zdaje się być skłócona z grzebieniem, lecz to wynik ciężkiej, codziennej pracy. Cechą charakterystyczną Césara jest też zarost, idealnie strzyżony, niemal zawsze wyglądający identycznie. Co do oczu, każdy po spotkaniu z nim opowiada coś innego, że to brąz, że to szary, że to zieleń. On pozostaje przy tym, że są piwne.
Charakter:César jest ambitnym i pomysłowym mężczyzną, który przez swoje życie stara się mknąć nie bacząc na opinię innych ludzi na swój temat. Uparty niczym osioł niemal nigdy nie zmienia raz postawionego osądu, trudno jest też mu przyznać się do błędu, będąc święcie przekonanym o swojej inteligencji i życiowej wiedzy. Mimo swego dumnego i pysznego zachowania, to są momenty, kiedy można w nim znaleźć cechy dobrego, ciepłego człowieka! Niesamowicie pomocny i uprzejmy jest dla wszystkich, którzy zwrócą się do niego o radę, oczywiście nie obejdzie się bez prawienia morałów, ale jego pomoc jest zawsze nieoceniona. Poza tym César ma nerwicę natręctw, bywa okrutnie pedantyczny, od idealnie dopasowanych ubrań, przez poukładane dokumenty na biurku, a kończąc na równie zapisanych literach w wypracowaniach, których swoją drogą César sprawdzać nie znosi, gdyż zajmuje mu zbyt wiele czasu uspokajanie się w trakcie rozszyfrowania znaków. Dla jednych zbawienie, dla innych tragedia, bo siłą rzeczy na zajęciach wszyscy uczniowie są więc częściej odpytywani.
W kontaktach bezpośrednich z podopiecznymi stara się zachować stosowny dystans, jednak nigdy nie zamierzał być ciętą kosą nad uczniami, będąc przecież na ich miejscu kilka lat wcześniej. Przemawia przez niego optymizm i pozytywne nastawienie do życia, w związku z czym często umawia się z dzieciakami na imprezy, czy inne wypady, oczywiście poza szkolnymi murami, czym mimo wszystko nie potrafi zaskarbić sobie sympatii reszty grona pedagogicznego.
Zdolność: umiejętność ożywiania przedmiotów i kierowania nimi za pomocą myśli
Historia postaci:Jako jedno ze
Złotych Dzieci Lanvinów César od zawsze wyróżniał się z grona przeciętnych, paryskich przedszkolaków. W zadziwiająco szybkim tempie nauczył się chodzić, mówić, później też czytać i pisać. Do szkoły został posłany w wieku pięciu lat z małymi obawami ojca Césara, według którego chłopiec był raczej autystyczny, niźli genialny. Nic z tego, młody Lanvin ukończył pierwsze lata szkoły z wyróżnieniami, a jego kontakty z rówieśnikami były wbrew pozorom bardzo dobre. Wszystko zdawało się być idealne, gdyby nie pojawienie się małej Indiany, której César szczerze nie znosił. Lubił być w centrum uwagi, a po narodzinach siostry poczuł się brutalnie zepchnięty na drugi plan. Wtedy to zamknął się na świat i zaczął więcej czasu spędzać samotnie w swoim pokoju. Wtedy to po raz pierwszy odkrył, że posiada nadzwyczajną zdolność. Zaczęło się od samoczynnie turlających się kredek i wojen na żołnierzyki ołowiane w wersji realistycznej. Początkowo César brał to za dobrą zabawę, później znalazł w swej umiejętności przydatne strony, rozwinęło się lenistwo, gdyż pilot od telewizora sam do niego przychodził, muzyka w radu sama się włączała i przesuwała na inne stacje. Po skończeniu dziesiątego roku życia doszedł do wniosku, że jest zbyt wyjątkowy, by cisnąć się w Paryżu, gdzie nikt go nie docenia. W Internecie znalazł informacje o szkole St. Bernarda i opowiedział o niej rodzicom. Niechętnie bo niechętnie został tam puszczony w asyście ciotki Daphne, z którą miał zamieszkać w pobliżu szkoły. Tam zetknąwszy się z równie utalentowanymi dzieciakami, chłopak nieznacznie zmienił swoje nastawienie co do własnego geniuszu i wyjątkowości, zapragnął się rozwijać. Uczył się w bractwie Sokoła, znalazł niesamowite właściwości dla swojego daru (od przygotowywania sobie posiłku za pomocą umiejętności poprzez włamania do cudzych samochodów bez potrzeby używania klucza i wytrychów), mocno interesując się nauką z dziedziny demonologii, czemu poświęcił swoje późniejsze studia. W wieku szesnastu lat, wkręciwszy się w "podejrzane towarzystwo", razem ze szkolnymi kumplami okradał małe sklepiki i włamywał się do samochodów. W tym okresie, pod naciskiem kumpli, zaczął brać amfetaminę, której do tej pory nie potrafi odstawić. Zaraz po incydencie z samochodami, postanowił zrobić sobie mają odskocznię i zgłosił się do miejscowej ligi hokeja, gdzie zaczął odnosić spore sukcesy. Po zakończeniu szkoły, zgłosił się na stażystę w St. Bernard, a obecnie jest tam nauczycielem.
Przedmiot nauczania: Demonologia
Ciekawostki:- mówi płynnie w języku rodzimym, jak i w języku angielskim, choć w jego akcencie słychać wyraźne, francuskie zaciągi
- w wieku siedmiu lat uciekł z domu, zaraz po narodzinach jego siostry, nikt jednak tego nie zauważył, bo znudziło mu się po godzinie błądzenia po dzielnicy
- jest uzależniony od amfetaminy
- od dziesięciu lat gra w angielskiej drużynie hokeja
- ma kryminalną przeszłość - w wieku piętnastu lat okradał samochody i małe sklepiki, wykorzystując swoją moc
Narracja: trzecioosobowa
Orientacja: hetero
London Elite 
