Drew Sorrel

Imiona: Drew , Rose
Nazwisko: Sorrel
Data i miejsce urodzenia: 25.01 Londyn


Rodzina:
Ojciec- Thomas Sorrel- makler giełdowy, o twardym charakterze. Nieustępliwy i surowy, aczkolwiek mięknie po spojrzeniu w śliczne oczęta swojej córeczki.
Matka- Helen Sorrel z domu Atkins - ot przeciętnej urody kobieta w średnim wieku o dobrym sercu, spokojnej naturze, pani domu z zawodu kucharka. Ciepła i dobra z niej kobieta.
Starszy brat- Patric Sorrel - Podróżnik, wiecznie w drodze. Rzadko odwiedza rodzinę.
Starszy brat II [nie żyje] -był->żył-> uwielbiał Drew-> wpadł w złe towarzystwo-> zaćpał się na śmierć.
Status społeczny: Majętny

Wygląd:
Drew jest szczuplutką i drobną dziewczyną, mierzy sobie zaledwie 159 cm wzrostu i ma niesamowity kompleks z tego właśnie powodu.
Dziewczyna ma brązowe oczy okolone gęstymi długimi rzęsami, nadającymi jej spojrzeniu wyrazu i jakieś takiej tajemniczości, śniadą cerę i długie ciemne, lekko kręcone włosy.
Ładnie wykrojone usta aż proszą się o to by ich tylko dotknąć, a ładny zgrabny nosek dodaje całej buzi uroku grzecznej dziewczynki.
Panienka Sorrel podąża za modą, nosi to co aktualnie dyktują trendy aczkolwiek woli romantyczny styl, zwiewne sukienki, urocze dodatki i co najważniejsze...Kocha szpilki i wszelkiego rodzaju buty na obcasie/koturnie/platformie. Wszystko co uczyni ją wyższą.

Charakter:
Drew jest bardzo skomplikowaną osobą, zmienna jak pogoda potrafi popadać ze skrajności w skrajność. Przede wszystkim jest wyrachowaną i zimną bestią która zawsze musi dostać to czego chce. Nie przepuści nikomu kto jej podpadnie i nie przestanie gnębić póki się jej nie znudzi, choć nie stosuje jakichś okropnych metod do tego gnębienia. Dziewczyna jest niesamowicie ambitna, zawsze dąży do perfekcji przy wszystkim co robi, dumna, uparta, pewna siebie i odważna. Do odpowiedzi-pierwsza,do imprezowania, zabawy, robienia głupich rzeczy- pierwsza. Ma dość specyficzne poczucie humoru, zwykle nie śmieje się z żartów z których śmieje się cała reszta. Nastolatka jest bardzo aktywna, mało kiedy się nudzi, a jeśli już ma to miejsce bardzo szybko znajduje sobie zajęcie. A to wysłuży się jakimś "wielbicielem" a to poczyta książkę, obejrzy film, pójdzie na spacer. Kociak ma cięty język, zawsze ma odpowiedź na wszystko, nie boi się wyrażać swojego zdania. Za przyjaciół gotowa zginąć.
Drew posiada także drugą twarz, tę delikatną i kobiecą, którą pokazuje niezwykle rzadko, i to tylko tym wybranym, najbliższym osobom, a nie ma ich zbyt wielu.
Wbrew pozorom ma uczucia i łatwo ją zranić,choć nie pokaże po sobie, że cierpi. Wszystko dusi gdzieś w środku, ma problem ten kto znajdzie się w nieodpowiednim miejscu o nie odpowiedniej porze... We wszystkim co robi musi być najlepsza, nie potrafi przegrywać, jest nerwowa- łatwo dziewczynę wyprowadzić z równowagi. Równie łatwo ją się uspokaja, jeśli wie się gdzie pogłaskać i w jakim stylu.

Zdolność:
Będzie mało oryginalnie: Rozumie mowę zwierząt- jakkolwiek by to nie brzmiało.
Dogada się z kotem, psem a nawet pająkiem czy natrętną muchą.

Historia postaci:
Urodziła się 25 stycznia, w mroźną gwieździstą noc w najlepszym szpitalu w Londynie. Jej matka tego dnia stałą się najszczęśliwszą kobietą na świecie. Wreszcie miała upragnioną córeczkę, którą będzie mogła stroić w najpiękniejsze sukienki. Drew była tak urokliwym dzieckiem, że wszyscy na oddziale się nią zachwycali, łącznie z siostrą przełożoną która była surową osobą nie poddającą się zbyt łatwo emocjom.
Drew od zawsze była dzieckiem, które wymagało bardzo dużo uwagi, od pierwszych dni na tym padole łez dziewczynka nieustannie musiała być w centrum zainteresowania. Płaczem i krzykiem wymuszała na otoczeniu to czego akurat chciała,a kiedy stała się nieco starsza to doszło tupanie nogą i wielkie fochy. Przez wszystkich z rodziny zawsze rozpieszczana do granic możliwości.
Kiedy młoda Sorrel miała 4 lata miała mały wypadek a mianowicie spadła z rowerka na którym uczyła się jeździć, po tym wyczynie została jej mała pamiątka w postaci niewielkiej blizny po wewnętrznej stronie uda.
Kiedy Drew była w połowie gimnazjum zmarł jej brat, który zawsze ją bronił, była jego oczkiem w głowie, z resztą byli bardzo ze sobą zżyci. Chłopak przedawkował narkotyki nie dało się go uratować. Wtedy to dziewczę się podłamało, jednak po dziś dzień udaje, że wszystko jest w porządku a tak na prawdę gdzieś tam w środku bardzo cierpi.
Cóż, nigdy niczego jej nie brakowało, jej rodzice prowadzili swoją firmę która bardzo dobrze prosperowała, z resztą funkcjonuje do dziś a nawet się rozrasta. Ojciec Drew wykupuje podupadające firmy, podnosi je z ruiny i sprzedaje z ogromnym zyskiem. Czasem się udaje czasem nie, tak to już bywa na takim rynku.
Drew uczęszczała do najlepszych szkół, chadzała do najlepszych restauracji, zawsze obracała się w towarzyskiej śmietance, będąc wisienką na czubku, ozdobą całości. Nigdy nie było jej dane zakochać się czy przeżyć tak zwanej "pierwszej miłości". Czyżby to była prawda iż mężczyźni boją się ładnych kobiet?
W okół niej zawsze zbierał się wianuszek wielbicieli i pseudo przyjaciół, którzy zapewne lecieli na jej pieniądze a nie dlatego, że ją lubili. Drew od zawsze była specyficzna i tylko nieliczni byli w stanie ją polubić...Lub na odwrót, nie licznym ona dała się lubić.
Królowa śniegu ze szczątkowym sercem, nieużywany narząd zanika.
Zawsze była grzeczną córeczką tatusia- co za tym szło to ojczulek najbardziej ją rozpieszczał nie będąc świadomym co też jego córeczka robi "po godzinach".
Ot zwyczajne życie bogatej nastolatki, która ma swoje mniejsze i większe sekrety.

Klasa:V

Bractwo: Lis

Ciekawostki:
- Je za pięć osób anie tyje (jak ona to robi)
- wbrew pozorom i opinii pustej laluni jest bardzo inteligentna
- Ma problemy z mówieniem o swoich uczuciach
- Nie znosi narkotyków (jej brat przez nie zmarł)
- sypia w majteczkach i koszulce na ramiączkach z nadrukowanymi misiami
- Panicznie boi się pająków mimo iż jest w stanie się z nimi dogadać

Narracja: trzecioosobowa

Orientacja: Hetero

London Elite

Wszędzie, wszędzie "w brew pozorom" (i "w okół", ała), więc niech się kociak dowie, że pozorom się nie trafia w brew : D popraw tu i tam, by było łącznie pisane C:
Literówek kilka, przejrzyj tekst usuwając zbędne ogonki przy okazji kiedyś, a póki co:

Lisica z jelonkową mocą!

Oj, oj no