Teresa Pagh Marcheline Charlotte
Nazwisko: Foster
Data i miejsce urodzenia: 14.03, Bristol
Rodzina: Państwo Fosterowie to przyjemna parka. Ona ma 40 lat, on 43. Na imię im Moira i David. Prowadzą razem restaurację, gdzie David jest szefem kuchni, a Moira zajmuje się większością 'papierowych spraw', w końcu skończyła ekonomię i liznęła trochę administracji. Restauracja o przyjaznej nazwie "The Foster's" znajduje się w samym centrum Bristolu, podają tam w sumie.. różne żarcie ale to nie o tym. Moira jest równie jaśniutką blondynką co Marcowa, natomiast ojciec jasnym szatynem. Obydwoje mają niebieskie oczy. Są przyjaznymi i pomocnymi ludźmi. Oprócz nich Marcowa ma młodszą siostrzyczkę - Madeleine, która to ma 8 lat i jest istnym aniołkiem. Ogółem wiedzie im się dosyć dobrze, nigdy nie narzekali. I c'est tout.
Status społeczny majętny
Wygląd:Panienka Foster to średniego wzrostu, drobno zbudowana dziewczyna. Jej długie, gęste, proste włosy mają odcień jasnego blondu. Zazwyczaj jej włosy są nieuczesane, można by rzec, że artystycznie poukładane. Długa grzywka zasłania prawie całą twarz co sprawia, że Marcheline wygląda uroczo, niczym mała słodka dziewczynka. Ma długie i szczupłe nogi, których nie jedna dziewczyna, ba!, nawet modelka jej zazdrości. Kolor tęczówek przywodzi na myśl karaibskie morze, takie błękitne z zielonymi refleksami, które razem z ciemnymi brwiami i rzęsami kontrastują z jej dosyć jasną cerą i miodowymi włosami. Fosterówna patrzy na świat trochę jak przez różowe okulary i dlatego na jej ustach zazwyczaj widać szeroki uśmiech obnażający bielutkie i równiutkie ząbki. Słodki, uroczy uśmiech w połączeniu z wesołymi iskierkami w oczkach, po prostu nie da jej się nie pokochać. Ciężko określić w co ubiera się Marcowa. Raz zakłada zwiewne tuniki w pastelowych kolorach, a kolejnym razem jakaś wyzywająca mini czy pojawia się cała na czarno.
Charakter:Co by tu napisać o Marcównie. Foster jest dziewczyną niezbyt zdecydowaną. Zazwyczaj swoje zdanie zmienia co parę sekund, raz lubi kolor niebieski, a pięć minut potem na jego widok chce jej się wymiotować. To panienka, która zawsze śmieje się najgłośniej i gada największe głupoty, jakie tylko słyszano. Oprócz tego jest pracowita i ambitna i z chęcią pomaga innym. Po prostu jest szaloną optymistką, wulkanem energii. Oczywiście nie do wszystkich panna Foster pała taką miłością. Zdarza się, że bywa złośliwa i wredna kiedy wymaga od niej tego sytuacja. Jest na pewno osobą ceniącą prawdomówność i szczerość. Często postępuje zbyt pochopnie i lekkomyślnie. Z pewnością kto ją bliżej pozna, od razu zauważy jej nadpobudliwość, mówię tu o niestwierdzonym ADHD.Po prostu nie umie usiedzieć w jednym miejscu przez minutę. Wszędzie jej pełno. Jest bardzo żywiołową osobą. Raz pomaga przyjaciółce w wypracowaniu, innym razem gra w siatkę. Najbardziej lubi przebywać na świeżym powietrzu, gdzie nie ograniczają jej żadne mury. W pomieszczeniach czuje się trochę przytłoczona. W czasie lekcji najczęściej marzy o niebieskich migdałach z głową wysoko w chmurach. Nienawidzi się nudzić i dlatego wymyśla sobie co chwilę coraz to nowe zadania. Należy do osób bardzo rozrywkowych. Marcó jest bardzo kreatywną i pomysłową, w jej szarych komórkach roi się od głupich i szalonych pomysłów które napływają do jej mózgu z bardzo dużą częstotliwością. Kiedy tylko jest w złym humorze wyżywa się na wszystkich nie mogąc opanować swojego temperamentu. Z najlepszymi przyjaciółkami kłóci się w ten sposób, że gdy którejś ze stron coś nie pasuje mówią to sobie prosto w twarz, a zaraz potem już ściskają się mocno zanosząc się przy tym głośnym szlochem.
Zdolność: Kontroluje i wytwarza ogień. Tak, tak dokładnie tak.. PSTRYK i już w jej dłoni pojawia się mały płomyczek. Zupełnie jakby jej palce były jedną wielką zapalniczką. Dodatkowo ogień, który sama wytwarza nie może jej sparzyć, ale w innych wypadkach musi uważać jak każdy inny.
Historia postaci:Marcheline urodziła się w Bristolu, gdzie również mieszkała razem z rodzicami i młodszą siostrą zanim wyjechała do St.Bernard w Londynie. Od kiedy tylko pamięta przesiadywała w restauracji rodziców, którą w sumie mieli od wieków chyba..Naczy wiadomo z pradziada na dziada, a z dziada na rodziców Marchelinki no i tak odziedziczyli restaurację, ale wtedy to było malutkie i nic nie warte bistro, dopiero Fosterowie to odbudowali i zajęli się tym tak jak powinno się to zrobić. Marcowa od zawsze sprawiała rodzicom kłopoty, nie mówię to u tych w stylu "pobiła kolegę z klasy", ale raczej o tym, że jako małe dziecko wciąż uciekała i zwiedzała sama różne dziwne miejsca. W sumie ktoś by powiedział, że zwyczajne małe, ciekawskie dziecko, ale zmienił by zdanie, gdyby musiał za nią latać w kółko cały dzień. Potem jeszcze doszło trochę czarów i nagle rodzice gasili zasłonę w salonie, bo jak się okazało mała Marcówfka ją przypadkowo dla zabawy podpaliła. Od tego się zaczęło, bo rodzice nie mieli pojęcia o jej mocy, bo sami jej nie posiadali. No i wyszło szydło z worka, dziadek Marcheline miał ten 'gen' no i trochę uspokoił rodziców i podszkolił małą Fosterównę, by nie podpalała więcej zasłon. Potem dowiedzieli się o szkole w Londynie dla ludzi takich jak ona, to też gdy była w odpowiednim wieku wysłali ją tam. Marcowa od razu się zaadaptowała w środowisku, nie przeszkadzał jej nigdy fakt, że tak rzadko widywała rodziców. W szkole czuła się doskonale pośród znajomych. Zwykła mieć nawet dobre oceny, ale orłem nigdy nie była. I ot cała historyja.
Klasa: V
Bractwo: Jeleń
Ciekawostki:- uzależniona od słodyczy, przede wszystkim nutelli
- uwielbia czytać fantastykę <3
- raz wkurzona podpaliła włosy dziewoji co ją zdenerwowała, ale oberwało się jej za to ładnie i od tamtej pory nie próbowała
Narracja:trzecioosobowa
Orientacja: hetero
